Ons Blad
Ons blad 5
Politiek binnen Wiric
Wat kunnen de begeleiders beter doen? Hoe ziet een goeie sportdag eruit? Welke maaltijd was niet lekker? Over grote of kleine dingen, tijdens de leefgroepvergaderingen kan elke gebruiker zijn of haar zegje doen. Een kijkje achter de schermen van de democratische besluitvorming binnen Wiric.
“Goeiemorgen en welkom allemaal!”, begeleidster Marleen begroet de gebruikers enthousiast bij de start van de leefgroepvergadering. “Zoals altijd beginnen we met het overlopen van onze drie goede afspraken om een vergadering vlot te laten verlopen, dat zijn…?”
In koor: “We luisteren naar mekaar en laten mekaar uitpraten, we blijven bij het onderwerp, iedereen kan en mag een eigen mening hebben.”
Marleen: “Goed zo, ik neem er even het verslag van de vorige vergadering bij: waar hebben we het over gehad? En moeten we daarvan nog bepaalde puntjes verder opvolgen?”
Iedere eerste maandag van de maand vindt de leefgroepvergadering van het C-atelier plaats (Ambachtelijke Bakkerij, Arti-sjok en Keuken). Onder begeleiding van Marleen vergaderen Maarten, Tom, Davigna, Steven, Caroline en Dany over het doen en laten in het C-atelier. “Persoonlijk vind ik deze vergadering altijd een hoogtepunt”, vertelt Marleen fier. “Onze mensen krijgen echt inspraak in hoe hun dagen worden ingedeeld en wat daarover wordt beslist. De onderwerpen zijn heel breed, dat zal je straks merken. We luisteren naar hun mening en gaan daarmee aan de slag. Geweldig om te zien hoe ze zelf de touwtjes in handen nemen, hun mening opbouwen en toch respectvol debatteren met anderen.”
Hoe zelfstandig vormen deze gebruikers een mening? Wordt er gelobbyd om bepaalde beslissingen door te duwen? Of vormen ze coalities zoals in de ‘echte’ politiek? En wie bepaalt de agenda? Enkele passages uit het verslag van een leefgroepver-
gadering bij het C-atelier.
Marleen: “Tijdens onze vorige vergadering hadden we het Lentefeest besproken, zijn daar nog vragen over?”
Maarten: “Het gaat door op 14 mei, hé? Tussen half twee en half vier kunnen onze ouders, zussen, broers komen, juist?”
Marleen: “Klopt, en voor de uitnodigingen had Davigna een heel tof idee waar Arti-sjok op dit moment mee aan de slag is, zodat we de uitnodigingen zeker op tijd kunnen versturen en iedereen het kan inplannen. Goed?”
Maarten: “Goed!”
Marleen: “Ook hier nog even op terugblikken: hoe lukt het om de afspraken rond de nieuwe koffiemachine na te leven?”
Steven: “De begeleiding moet dat bedienen en wij blijven ervan af, tenzij de begeleiding vraagt om het te doen. Want jullie moeten zelf nog uitzoeken hoe het werkt, dus wij gaan het zeker niet weten, het is supersnel.”
Marleen: “Jullie vragen om een schematisch overzicht te maken van de dienstregeling van het personeel: wie werkt wanneer? En wie rijdt er met de bus? Ik stel voor om dit meteen vast te pakken en aan de planning toe te voegen, anders gaan we het uitstellen. Wat is voor
jullie een goed moment om eraan te werken?”
Steven: “Op een leefgroepmoment, een maandagvoormiddag.”
Davigna: “Ik bekijk hier de planning even, 13 mei zou passen?”
Steven: “En vroeger? Wat staat er volgende week maandag op? Als we dan niks hebben, kunnen we het dan eventueel al doen?”
Marleen: “Ik zie dat er dan nog niks gepland is. Dus Davigna, voeg maar toe dat we dan werken aan een overzichtsbord.”
Steven: “Hoelang gaan we daaraan werken, Marleen?”
Marleen: “Er komt wel wat voorbereidend werk en een planning bij kijken, want wat heb je allemaal nodig?”
Steven: “Foto’s van de begeleiders, hun schema’s... En dat hebben we nog niet van iedereen.”
Davigna: “Plan ik het ook meteen in voor 13 mei dan?”
Marleen: “Prima, twee dagen zal volstaan.”
Marleen: “De tafelschikking tijdens de middagpauze in de unit bij de Ambachtelijke Bakkerij dan. Die wouden jullie veranderen?”
Davigna: “Mag ik heel eerlijk zijn? Vrijdag hebben we daar aan zo’n bloktafel gegeten, en twee tafels apart, en...”
Steven: “Ja, en toen...”
Davigna: “How, wacht Steven, zodat ik me niet vergis. Ik zat bij Veronique, bij de mannen hier, bij de stagiair en bij Elke en Elsje, dus dat was heel gezellig. Maar is het misschien een idee om eens te proberen om alle
tafels samen te zetten, zoals vorige vrijdag in de grote zaal? En als het niet gaat, halen we ze terug uit elkaar.”
Marleen: “We hebben dat al eens geprobeerd en voor een aantal mensen was dat wel een probleem. Dus we moeten dat eerst bekijken met de rest van de groep, de mensen bevragen voordat we hier beslissen.”
Davigna: “Ik zou het toch graag eens op de teamvergadering gooien zodat het dan eventueel naar de andere gasten gecommuniceerd kan worden, want eigenlijk was het wel redelijk rustig he?”
Steven: “Inderdaad, daar viel niks van te zeggen. Iedereen was met mekaar aan het praten.”
Marleen: “Maar wat ik dan hoor is dat het ook wel druk kan zijn?”
Davigna: “Ja, maar wij vonden het wel fijn en gezellig, daar wou ik even mijn mening over kwijt.”
Steven: “Nu, in de unit is dat wel anders, want je zit er dichter op mekaar.”
Marleen: “Oke, we nemen het mee naar de teamvergadering en horen wat ze daar te zeggen hebben.”
Marleen: “Het volgende puntje is de nieuwe gebruiker in de Ambachtelijke Bakkerij, Marc, op maandagnamiddag. Ondertussen kennen jullie hem allemaal. Jij ook, Dany?”
Dany: “Ja, het is een grote, struise man.”
Steven: “Hij is een goeie werker, en hij draagt een bril.”
Maarten: “Ik ken zijn streken al van binnen en van buiten.”
Steven: “Marc? Die heeft geen streken!”
Maarten: “Jawel hoor, iedereen heeft streken.”
Marleen: “Oke, iedereen heeft hem dus leren kennen.”
Marleen: “Dan zou ik graag met jullie de sportdag van vorige week dinsdag evalueren. Wie was er allemaal bij? Caroline, Dany en Davigna. We gaan dat evalueren volgens het schema. Welke sporten waren er allemaal? Maarten, jij mag nu even noteren.”
Caroline: “Alles was heel goed, we hebben met ringen gegooid, muntjes gegooid en tegen ballonnen geslagen.”
Dany: “We moesten ook ballen in een ring gooien.”
Caroline: “En blikjes omverwerpen.”
Davigna: “Dat vond ik het plezantste. Al de rest vond ik stressvol.”
Marleen: “Ja?”
Davigna: “En er was ook een soort van snoezelen, niet echt snoezelen, maar meer dingen aanraken.”
Marleen: “Oke, en wat vonden jullie het fijnste aan de sportdag?”
Dany: “Het gezellig samenzijn met de mensen aan tafel, dat vond ik fijn. Maar door het slechte weer was de huifkartocht niet kunnen doorgaan, dat was wel jammer.”
Marleen: “Noteer maar, Maarten. En was het niet te druk, Dany?”
Dany: “Nee, voor mij niet. Maar ik was eigenlijk een beetje verkouden, ik was niet 100%. Die valling heeft mij parten gespeeld. Voor de rest was het heel goed.”
Maarten: “Ik noteer bij minder goed: valling.”
Marleen: “En vergeet daar ook de huifkartocht niet bij te zetten, he Maarten. We hebben daar ’s middags ook eten gekregen, wat vonden jullie daarvan?”
Caroline: “De soep en de sandwichkes waren goed, het was lekker.”
Marleen: “En in de namiddag was het dansen, wat vonden jullie daarvan?”
Dany: “Ik vond het dansen een beetje te hard, de muziek stond te luid.”
Marleen: “En het genre van muziek? Want we waren met een hele grote groep met grote leeftijdsverschillen, zowel oudere als jongere mensen.”
Dany: “Het was een mix, maar de muziek op zich vond ik goed om te dansen.”
Marleen: “En de duur? Duurde het evenement te lang of te kort?”
Dany: “Ja, sommige mensen vonden het te saai, het duurde te lang.”
Davigna: “Ik kan me daarin vinden, maar ik vond het vooral niet tof dat ze de tafel al begonnen opruimen toen we er nog zaten. Ze hadden mogen aankondigen dat we naar buiten moesten, want nu was het opgejaagd, en dat is niet plezant.”
Dany: “En terwijl de muziek nog bezig was, dat vond ik ook niet goed.”
Maarten: “Waar moet ik dat noteren?”
Marleen: “Schrijf dat maar bij minder goed, Maarten. Nu, voor de mensen die het organiseren, is het een dag met veel werk en die willen ook op tijd naar huis natuurlijk.”
Dany: “Dat kunnen we ook begrijpen. Wij amuseren ons, maar er moet een tijd zijn van ophouden. Als we hier vergadering hebben, is dat ook zo.”
Marleen: “Is er een voorstel dat we kunnen doorgeven als oplossing? Want Tom Sport komt regelmatig samen met die mensen.”
Davigna: “Dat ze het einde aankondigen vind ik een goede tip.”
Marleen: “Dus dat iemand met de microfoon omroept: dit is het laatste liedje en dan gaan we afsluiten en opruimen? Zou dat beter zijn?”
In koor: “Ja, dat vinden we beter!”
Maarten: “Staat genoteerd.”
Marleen: “Dan had ik nog een puntje opstaan: een speciale dag. Het is vandaag…”
Maarten: “De dag van de aarde! Ik wist het omdat het op mijn kalender stond deze morgen.”
Marleen: “Dat is elk jaar opnieuw op 22 april en daar wil ik graag iets over vertellen. In september 2015 hebben een aantal landen met elkaar afspraken gemaakt om tegen 2030 samen 17 doelen te halen. Dat zijn er heel veel. Welke doelen vinden alle landen belangrijk? Ze willen bijvoorbeeld dat er geen armoede meer is in de wereld.”
Dany: “Dat vind ik heel fijn. Waarom moet iemand rijker zijn dan iemand anders? Dat heeft geen belang, dat heeft geen nut.”
Maarten: “Er zijn nochtans mensen rijker dan mij.”
Marleen: “In theorie klopt dat, Dany. Maar overal bestaat er armoede, ook in België. En in sommige landen zijn de verschillen tussen arm en rijk veel te groot. Daarom hebben die landen gezegd: ‘Eigenlijk kan dat niet, we gaan eraan werken dat iedereen het goed heeft’. Dat is een doel. Net zoals dat niemand honger mag hebben.”
Davigna: “Hebben jullie dat programma op VTM al gezien? Waar arme en rijke mensen een week wisselen van budget en woning. Stel u eens in die arme mensen hun plek…”
Marleen: “Vinden jullie het goed dat zo’n programma gemaakt wordt?”
Maarten: “Ja, dan kunnen sommige mensen misschien toch eens tot een besef komen.”
Caroline: “Dat vind ik ook, en om eens het verschil te zien.”
Maarten: “Maar ik weet niet of je ook gelukkig bent als je rijk bent? Dat is mijn vraag. Als ik dat soms zie, ik zou niet willen ruilen, met veel geld ben je niet per se gelukkiger.”
Dany: “Maar je hebt het wel nodig, anders kun je niet gaan uit eten bijvoorbeeld.”
“Dankjewel allemaal voor alweer een productieve vergadering en een leerrijk debat. We maken hier een verslag van en gaan dan binnenkort aan de slag met de besproken agendapunten”, Marleen sluit de vergadering af. Het vraagt telkens een inspanning, maar voldaan verlaat iedereen de tafel. De gebruikers hebben vandaag op een klein uur tijd onder andere twee werkvoormiddagen ingepland, op een constructieve manier een potentiële wijziging in hun dagelijkse werking besproken en gereflecteerd over armoede. Daar kunnen echte politici nog iets van leren.
ONZE VISIE: INSPRAAK
|
 Tine Pelegrin Pedagoog |
De dromen van onze gebruikers vormen de basis van onze zorg. We werken op basis van hun vragen. Daarom is het belangrijk dat we weten hoe zij de zorg en ondersteuning vanuit Wiric ervaren. Verschillende kanalen bieden onze gebruikers een klankbord: de leefgroepvergadering, het gebruikersteam, zorgplanbesprekingen en individuele gesprekken. Uiteraard kunnen onze gebruikers ook gewoon op elk moment van de dag hun mening geven, maar door dit formeel te organiseren, stimuleren we hen om actief aan de slag te gaan met hun vragen of bezorgdheden actief aan de slag te gaan. Zo kunnen we als organisatie korter op de bal spelen, en zo veel mogelijk dromen waarmaken.
Ontdek hier welke dromen wij samen met u zullen waar maken.
